By begum ozden firat and Aylin Kuryel
This volume addresses contemporary activist practices that aim to interrupt and reorient politics as well as culture. The specific tactics analyzed here are diverse, ranging from culture jamming, sousveillance, media hoaxing, adbusting, subvertising, street art, to hacktivism, billboard liberation, and urban guerilla, to name but a few. Though indebted to the artistic and political movements of the past, this form of activism brings a novel dimension to public protest with its insistence on humor, playfulness, and confusion. This book attempts to grasp both the old and new aspects of contemporary activist practices, as well as their common characteristics and internal varieties. It attempts to open up space for the acknowledgement of the ways in which contemporary capitalism affects all our lives, and for the reflection on possible modes of struggling with it. It focuses on the possibilities that different activist tactics enable, the ways in which those may be innovative or destructive, as well as on their complications and dilemmas.
Turkish:
Bu derleme, estetik ile siyaset, sanat ile hayat arasındaki sınırları bulanıklaştıran teorik ve pratik çabalara katkıda bulunmayı amaçlıyor. Sanatın profesyonelleşmiş ve özelleştirilmiş bir alana hapsolmasını, yaratıcılığın kültür endüstrileri tarafından tanımlanmasını reddeden tartışmalar açmayı hedefliyor. Sanatın ve estetiğin, devrimci toplumsal dönüşüm tahayyülleriyle arasındaki organik bağı görünür kılmaya çalışıyor. Bu doğrultuda, dada, sürrealizm ve sitüasyonizm gibi radikal avangard hareketlerden 1990’larda başlayan küresel antikapitalist harekete; Filistin’den Tahrir’e; Paris Sinemateki’nden Emek Sineması’na; Tekel Direnişi’nden Gezi Parkı’na ve Özgür Kazova’ya uzanan mücadeleleri odağına alıyor. 1830 ve 1848 devrimleri sonrasında sanatçının ve sanatın toplumsal rolünü, dönemin devrimci kalkışmaları, ayaklanmalar, ütopik sosyalistkomünist akımlar ve Komün olmadan anlayabilir miyiz? Sürrealizmi, o dönemin anarşist ve Troçkist akımlarından ayrı düşünebilir miyiz? Savaş sonrası Berlin Dada’sını, Rosa Luxemburg, Karl Liebknecht ve Spartakusbund’u hesaba katmadan açıklayabilir miyiz? Sitüasyonist Enternasyonal’i, yükselen komünist, anarşist hareketlerden ve 60’ların radikalizminden bağımsız ele alabilir miyiz? Ve nihayet, çağdaş sanattaki “politik dönüş” tartışmalarını, neoliberal küreselleşmeye karşı hareketlerle arasındaki bakışımı görmeden kavrayabilir miyiz?
https://www.academia.edu/13134385/K%C3%BCresel_Ayaklanmalar_%C3%87a%C4%9F%C4%B1nda_Direni%C5%9F_ve_Estetik
No comments:
Post a Comment